Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

Μάθε με να χορεύω, του Ρομπέρτο Μπολάνιο

(Μετάφρ.: Nathalie)



να κουνώ τα χέρια μου ανάμεσα στο βαμβάκι των νεφών
να τεντώνω τα πόδια μου παγιδευμένα από τα πόδια σου
να οδηγώ μια μηχανή μες στην άμμο
να ποδηλατώ ένα ποδήλατο κάτω από τις αλέες της φαντασίας
να μένω ήσυχος σαν μπρούτζινο άγαλμα
να μένω ακίνητος καπνίζοντας Delicados στη γωνιά μας
οι μπλε προβολείς του σαλονιού θα δείχνουν το πρόσωπό μου
να στάζω ρίμελ και γρατζουνιές, εσείς θα δείτε έναν
αστερισμό
από δάκρυα στα μάγουλά μου, θα βγω τρέχοντας
μάθε με να κολλάω το σώμα μου στις πληγές σου
μάθε με να συγκρατώ την καρδιά σου έστω για τόσο δα στο χέρι μου
να ανοίγω τα πόδια μου όπως ανοίγουν τα λουλούδια για τον
αέρα
για αυτά τα ίδια, για τη δροσιά του απογεύματος
μάθε με να χορεύω, αυτή τη νύχτα θέλω να ακολουθήσω την
πυξίδα σου
να σου ανοίξω τις πόρτες της ταράτσας
να κλάψω στη μοναξιά σου ενώ από τόσο ψηλά βλέπουμε
αυτοκίνητα, φορτηγά, αυτοκινητόδρομους γεμάτους από μπάτσους
και μηχανές να καίνε
μάθε με να ανοίγω τα πόδια και βάλ' το μου
συγκράτησε την υστερία μου μέσα στα μάτια σου
χάιδεψε τα μαλλιά μου και το φόβο μου με τα χείλη σου
που έχουν προφέρει τόσες κατάρες, έχουν υποστεί τόση σκιά
μάθε με να κοιμάμαι, αυτό είναι το τέλος

Reinventar el amor y otros poemas, 1976

Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου