Παρασκευή 13 Απριλίου 2018

Εορτασμός της φιλίας, του Εδουάρδο Γκαλεάνο

(μετάφρ.: nathalie)


Στα προάστια της Αβάνας, αποκαλούν το φίλο γη μου ή αίμα μου.
Στο Καράκας, ο φίλος είναι ο άρτος μου ή το κλειδί μου: άρτος, από το αρτοποιείο, την πηγή του καλού άρτου για τις πείνες της ψυχής` και κλειδί για...

- Κλειδί, από το κλειδί- μου λέει ο Μάριο Μπενεντέττι.

Και μου διηγείται πως όταν ζούσε στο Μπουένος Άιρες, τους καιρούς του τρόμου, κουβαλούσε πέντε ξένα κλειδιά στο μπρελόκ του: πέντε κλειδιά, από πέντε σπίτια, πέντε φίλων: τα κλειδιά που τον έσωσαν.

Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου